Bagi ramai orang, mencari, membuka dan memakan kacang beechnut adalah sebahagian daripada berjalan-jalan di hutan, seperti gemerisik daun dan permainan cahaya dan bayang-bayang. Walau bagaimanapun, ia berulang kali menegaskan bahawa benih bic biasa adalah beracun. Sesiapa yang suka menikmati aroma kacang beechnut kini betul-betul bertanya kepada diri sendiri sama ada mereka harus menjauhinya pada masa hadapan. Di bawah ini kami menerangkan betapa beracunnya pokok beechnut dan perkara yang perlu diambil kira semasa memakannya.
Beracun atau tidak?
Soalan tentang bahaya buah beechnut mesti dijawab dengan jelas dengan “ya”. Sebenarnya, kacang beechnut mengandungi kandunganasid oksalik Bahan ini, yang juga terdapat dalam pelbagai tanaman lain, pada mulanya tidak kritikal, tetapi boleh merosot dengan cepat jika digunakan secara berlebihan atau jika oksalat keseimbangan dalam tubuh manusia terganggu yang disimpan di dalam buah pinggang. Di sana ia boleh membawa kepada aduan berikut:
- Semolina buah pinggang
- Batu buah pinggang
- Penyakit buah pinggang lain sehingga fungsi buah pinggang terjejas
Selain itu, beechnut mentah mengandungi bahan lain yang membawa kepada klasifikasi rasminya sebagai sedikit toksik:
Alkaloid
Alkaloid termasuk pelbagai bahan yang berbeza, semuanya boleh mempunyai kesan uniknya sendiri. Walau bagaimanapun, apa yang mereka semua mempunyai persamaan ialah mereka mempunyai pengaruh ke atas organisma manusia dan dengan itu boleh menyumbang kepada gejala Fagin yang diterangkan di bawah.
Trimmethylamine
Bahan ini juga dikenali sebagai Fagin, berdasarkan nama Latin pokok beech “Fagus”. Dalam dos yang boleh berlaku dengan penggunaan intensif kacang beechnut, akibat yang mungkin adalah:
- Kerengsaan mata
- Kerosakan organ pernafasan dalam bentuk batuk dan kerengsaan tekak dan tekak
- Loya
- Muntah
Berapakah toksik?
Seperti biasa, pepatah popular "dos membuat racun" juga terpakai di sini. Jika buah beechnut individu dimakan di sana sini semasa berjalan di dalam hutan, sudah tentu tiada kesan yang perlu dikhuatiri. Hampir tidak ada bahaya di sini, walaupun untuk kanak-kanak. Hanya apabila beechnut secara khusus dikumpul dan dimakan dalam jumlah yang banyak haruslah seseorang secara sedar memberi perhatian kepada kemungkinan gejala dan, jika perlu, elakkan penggunaan selanjutnya.
Pemulihan yang mungkin
Kelebihan besar toksin yang terkandung dalam kacang beechnut ialah ia dipecahkan oleh haba atau ditukar kepada bahan tidak kritikal. Ini terpakai kepada asid oksalik serta fagin dan pelbagai alkaloid. Walaupun anda jarang perlu memasak kacang beechnut, memanggang biji seperti kacang ini boleh menjadi alternatif sebenar untuk menghilangkan toksin dan pada masa yang sama meningkatkan aroma:
- Pastikan suhu pemanggangan rendah, kerana minyak yang terkandung terbakar sekitar 70 darjah Celsius dan menjadi pahit
- Sediakan masa memanggang supaya keseluruhan biji benih terus dipanaskan sekurang-kurangnya 50 darjah Celsius, jika tidak toksin tidak akan terurai
- Disebabkan saiznya yang kecil, sentiasa pantau isirong semasa proses pemanggangan untuk mengelakkan daripada hangus
- Tiada tambahan minyak atau lemak yang berasingan diperlukan kerana kandungan minyak yang tinggi dalam biji
Maklumat:
Pada masa kelaparan selepas Perang Dunia Kedua, menjadi amalan biasa untuk mengumpul beechnut dan membancuhnya sebagai pengganti kopi. Memanggang digunakan secara khusus untuk mencapai aroma seperti kopi, tetapi pada masa yang sama untuk menghapuskan toksin.
Apabila beechnut sebenarnya beracun
Terdapat satu kes khas di mana beechnut sebenarnya kelihatan lebih daripada sedikit beracun. Oleh kerana buah beechnut jatuh dari pokok semasa ia masak dan biasanya diambil dari tanah, risiko serangan kulat agak tinggi. Serangan yang jelas agak tidak kritikal. Ia boleh menjadi masalah jika acuan sudah ada tetapi belum kelihatan. Jika beechnut dimakan dalam jumlah yang banyak pada peringkat serangan ini, orang tua dan kanak-kanak khususnya boleh mengalami banyak toksin daripada acuan.
